Wat ze op het podium verdedigt, is het echte leven, zonder filter, zonder bewerkingen. Blandine op het podium zien, is alsof je in de woonkamer zit van je vriendin die weliswaar een beetje de aandacht opeist, maar met wie je de leukste avonden doorbrengt (je kunt raden wie deze pitch heeft geschreven).

Ze blikt terug op haar relatie en de moeilijkheden van jonge ouders, praat over lelijke kinderen, over het rouwen om je vroegere leven, over de criminele neigingen die je kunt hebben tegenover schijnheiligen of je eigen partner, over haar relatie met eten, over haar dubbele kin…

Kortom, Blandine brengt een openhartige show, vol zelfspot, een beetje cynisme en rake grappen.